معرفی کامل و بررسی نژاد سگ پاگ

نگاهی مختصر به نژاد سگ پاگ

سگ پاگ (Pug) را می‌توان در یک جمله تعریف کرد: تعداد زیادی سگ در یک سگ! سگ‌های درشت و فشرده شده پاگ در دسته سگ‌های عروسکی قرار می‌گیرند و به دلقک سگ‌ها معروفند. پاگ ها حس شوخ طبعی فراوانی دارند و دوست دارند این توانایی خود را به همه نشان دهند. در گذشته این سگ کوچک را با هدف تبدیل شدن به یک حیوان خانگی و همراه دوست داشتنی برای انسان‌ها پرورش دادند و در رسیدن به این هدف کاملا موفق شده‌اند!

نقد و بررسی کلی نژاد سگ پاگ

تنها یک نگاه به چهره بامزه سگ پاگ با چین و چروک‌های آویزان در اطراف چشم‌های سیاه و بزرگ و صورت گردش کافی است تا لبخندی بر لبان شما بنشیند! خیلی‌ها معتقد هستند که اسم پاگ از کلمه لاتین مشت (fist) برگرفته شده است، زیرا پاگ صورتی شبیه به مشت دست انسان دارد.

سگ های پاگ قلب بسیار مهربانی دارند و در عین حال، بسیار باوقار هستند. پاگ‌ها بسیار بازیگوشند و از هر نوع بازی استقبال می‌کنند. علاوه بر آن، پاگ ها عاشق بودن در کنار انسان‌ها هستند و باید همواره نزدیک به آن‌ها بمانند. جالب است بدانید که پاگ ها دوست دارند همیشه در مرکز توجه شما باشند و در غیر این صورت، غمگین و دلشکسته می‌شوند!

سگ های پاگ بدن مربعی و ستبری دارند و معمولا وزن‌شان کمتر از 8 کیلوگرم است. سر و چشمان سگ پاگ درشت و گرد است. روی صورت آن‌ها چین خوردگی‌های نسبتا زیادی وجود دارد. بر اساس افسانه‌ها، چینی‌ها که در واقع عهده‌دار اصلی پرورش این نژاد بودند، این چین خوردگی‌ها را ایجاد کردند، زیرا این چروکیدگی‌ها در زبان چینی نمادی از خوش شانسی هستند. در واقع، چین خوردگی‌های روی صورت سگ پاگ، شبیه به حروف کلمه شاهزاده در زبان چینی است.

پوزه سگ پاگ سیاه رنگ است و روی پیشانی خود علامتی شبیه به جای انگشت شصت وجود دارد. گوش‌های پاگ نرم، مخملی و سیاه است. یکی دیگر از جالب‌ترین ویژگی‌های ظاهری پاگ چانه پایینی اوست که باعث شده تا دندان‌های پایینی به مقدار بسیار کمی بیرون‌تر از دندان‌های بالایی قرار بگیرند. دم پاگ هم کوچک و فر است.

پاگ ها سگ‌های شاد، صمیمی، بازیگوش و البته کمی موذی هستند. همچنین هوش بسیار بالایی دارند که البته این هوش و جنب و جوش فراوان کار را برای آموزش آن‌ها کمی دشوار می‌سازد.

هرچند که پاگ‌ها می‌توانند نگهبانان خوبی باشند، اما تمایل چندانی به ایجاد سر و صدا ندارند که البته این مسئله موجب خوشنودی همسایگان شما خواهد شد! در صورتی که سگ‌های پاگ را به خوبی اجتماعی کنید، با سایر حیوانات خانگی و کودکان ارتباط خوبی برقرار خواهند کرد. از ان جایی که پاگ ها حیوانات خانگی کوچک و آرامی هستند و معمولا علاقه چندانی به فعالیت در خارج از خانه ندارند، می‌توان آن‌ها را انتخاب مناسبی برای زندگی آپارتمانی دانست.

با توجه به شکل و فرم صورت، سگ پاگ برای زندگی در آب و هوای خیلی سرد یا خیلی گرم مناسب نیست و در این آب و هوا بهتر است در خانه نگهداری شود.

پاگ ها پوشش بدن کوتاه و دو لایه‌ای دارند و به موریزی زیاد معروف هستند. اگر با یک پاگ زندگی می‌کنید، خود را برای موریزی‌های فراوان آماده کنید!

مهم‌ترین نکاتی که در مورد سگ پاگ باید بدانید!

• پاگ ها در برابر بیرون رفتن از خانه کمی سرسخت و لجوج هستند. به شما توصیه می‌کنیم که سگ پاگ خود را به استفاده از جعبه حمل عادت دهید. 
• پوزه کوتاه به سگ های پاگ اجازه نمی‌دهد که دما و رطوبت زیاد را تحمل کنند (پوزه بلند باعث می‌شود که هوای درحال عبور از بینی، قبل از آنکه به شش‌ها برسد، کمی خنک شود). زمانی که سگ پاگ شما در بیرون از خانه است، او را تحت نظر داشته باشید تا دچار گرما‌زدگی نشود. پاگ ها بطور کلی سگ‌های خانگی هستند و بهتر است مدت زیادی در بیرون از خانه نمانند.
• اگرچه پاگ ها پوشش بدن کوتاهی دارند، اما موریزی آن‌ها بسیار زیاد است.
• سگ های پاگ معمولا با صدای بلند خر و پف می‌کنند.
• از آنجایی که چشم‌های سگ پاگ برآمده است، باید بیشتر مراقب آن‌ها باشید.
• سگ‌های پاگ بسیار پرخور هستند و ممکن است خیلی زود دچار اضافه وزن بشوند. آن‌ها استعداد زیادی در چاقی دارند و در صورتی‌که نظارت کافی بر تغذیه آن ها نداشته باشید، دچار بیماری‌های ناشی از اضافه وزن خواهند شد.
• پاگ ها دوست دارند که همیشه همراه انسان‌ها باشند. بنابر این جای تعجب نیست اگر دیدید سگ پاگ شما همه جا به دنبال‌تان می آید و حتی دوست دارد در رختخواب کنار شما بخوابد!
• برای داشتن یک توله پاگ سالم، حتما سگ خود را از یک پرورش‌دهنده معتبر و مطمئن خریداری کنید.

تاریخچه سگ های پاگ

پاگ ها اصالتا اهل جغرافیای چین هستند و گذشته آن‌ها به سلسله هان (Han) برمی‌گردد. برخی از تاریخ‌شناسان اعتقاد دارند که پاگ ها از نسل ماستیف تبتی (Tibetan Mastiff) هستند. امپراتوران چینی که زندگی مجللی داشتند، پاگ ها را مورد توجه و تحسین قرار می‌دادند و گاهی حتی سربازانی برای مراقبت از آن ها درنظر می‌گرفتند.

سگ های پاگ یکی از 3 نوع سگ‌های کوتاه بینی است که به اعتقاد خیلی ها توسط چینی ها تولید نژاد شده‌اند که عبارتند از: سگ شیری (Lion dog) ،پکینگز (Pekingese) و لوژه (Lo-sze) که در واقع نام قدیمی سگ پاگ امروزی بود. برخی‌ها تصور می‌کنند که سگ‌های فوی چینی (Foo Dogs)، نشان‌دهنده پاگ های باستانی هستند. امروزه شواهدی باستانی زیادی از سگ‌های شبیه به پاگ در منطقه تبت و ژاپن پیدا شده است.

در اوایل دهه 1600 میلادی، چینی‌ها تجارت با کشورهای اروپایی را آغاز کردند. مستندات تاریخی نشان می‌دهد که برای اولین بار تاجران آلمانی پاگ را به اروپا بردند. آن‌ها این نژاد از سگ را موپشوند (Mopshond) نامیدند. از این نام در حال حاضر هم استفاده می‌شود.

پاگ ها در اروپا خیلی زود به سگ‌های خانگی محبوب تبدیل شدند و حتی نقشی تاریخی در زندگی خیلی از این خانواده‌های اروپایی ایفا کردند. در سال 1572 در هلند، سگ پاگ شاهزاده ویلیام (William) را از نزدیکی قوم اسپانیارد (Spaniards) مطلع کرد و با نجات جان او، به سگ رسمی خاندان اورنج (House of Orange) تبدیل شد. زمانی که ویلیام (که بعدها او را ویلیام سوم نامیدند) به همراه همسر خود ماری دوم (Mary II) در سال 1688 وارد انگلستان شد تا حکومت را از جیمز دوم (James II) بگیرد، سگ‌های پاگ را هم همراه خود به آن‌جا برد.

در حالی‌که به محبوبیت سگ پاگ در اروپا افزوده می‌شد، اسم‌های متفاوتی در کشورهای مختلف برایش انتخاب می‌کردند. در فرانسه، به این سگ کارلین (Carlin)، در اسپانیا دوگولو (Dogullo)، در آلمانی موپس (Mops) و در ایتالیا کایانلینو (Caganlino) می‌گفتند.

ماری آنتونیته (Mary Antoinette)، آخرین ملکه فرانسه قبل از انقلاب کبیر فرانسه، قبل از آن که در سن 15 سالگی با لوئی شانزدهم (Louis XVI) ازدواج کند، صاحب سگ پاگی به نام موپس بود. همسر اول ناپلئون بناپارت یعنی جوزفین بناپارت (Josephine Bonaparte) هم سگ پاگی به نام فورچن (Fortune) داشت. قبل از آنکه جوزفین با بناپارت ازدواج کند، در زندان لس کارمس (Les Carmes) زندانی بود و پیام‌های خود را از طریق سگ خود به خانواده‌اش می‌رساند.

در اوایل دهه 1800، پاگ ها در دو دسته اصلی در انگلستان تولید نژاد شدند. دسته اول با نام موریسون (Morrison) در کنار سگ‌های سلطنتی ملکه چارلوت (Queen Charlotte) همسر جورج سوم (George III) پرورش یافت. دسته دوم نژاد سگ پاگ هم نیز توسط لرد و بانو ویلوبی (Willoughby) توسعه پیدا کرد.

سگ‌های پاگ برای اولین بار در سال 1861 در انگلستان به نمایش گذاشته شدند. در همین حال، در چین، ادامه تولید مثل پاگ توسط خانواده‌های سلطنتی ادامه پیدا کرد. زمانی که بریتانیایی‌ها کاخ امپراتوری چین را به تاراج بردند، تعدادی نژاد سگ پاگ در این کاخ پیدا کرده و آن‌ها را با خود به انگلستان بردند.

دو سگ پاگ به نام های لمب (Lamb) و موس (Moss) وارد انگلستان شدند. این دو نژاد خالص چینی سگ پاگی به نام کلیک (Click) را به دنیا آوردند. این سگ به تعداد دفعات زیادی با دسته‌های ویلوبی و موریسون تولید مثل کرد. امروزه کلیک را به عنوان سگی می‌شناسند که نژاد پاگ‌ها را بهبود بخشیده و پاگ‌های مدرن امروزی را به وجود آورده است.

سگ نژاد پاگ در دوره‌های ویکتوریایی بسیار محبوب و معروف شد و در نقاشی‌ها، کارت‌های مناسبتی و مجسمه‌ها مشاهده می‌شد.

ملکه ویکتوریا پاگ های زیادی داشت و آن‌ها را پرورش می‌داد. او بیش‌تر به پاگ های زرد و حنایی علاقه داشت. در صورتی‌که پرورش‌دهنده دیگری به نام بانو براسی (Lady Brassey)، پاگ های سیاه رنگ را ترجیح می‌داد. او این پاگ ها را در سال 1886 از چین به انگلستان وارد کرد.

سگ های پاگ بعد از جنگ‌های داخلی در ایالات متحده معرفی شدند و در سال 1885 توسط انجمن لانه آمریکا (America Kennel Club) مورد تایید قرار گرفتند.

در ابتدا، پاگ ها بسیار معروف شدند، اما به مرور زمان علاقه به این نژاد از سگ کاهش یافت. البته برخی از دوست‌داران پاگ کار تولید نژاد این سگ را ادامه دادند و پس از چندین سال، این نژاد بار دیگر محبوبیت خود را بدست آورد. در سال 1931 انجمن نژاد سگ پاگ (Pug Dog Club of America) در آمریکا تاسیس شد و این انجمن تا به امروز نقش پررنگی در ادامه حیات و بهتر شدن نژاد پاگ ایفا کرده است. 

وزن و اندازه استاندارد سگ های پاگ چقدر است؟

وزن سگ‌های پاگ از 14 تا 18 کیلوگرم متغیر است. بطور کلی قد سگ پاگ هم 10 تا 14 سانتی متر تا شانه‌ها می‌باشد.

خصوصیات و ویژگی‌های شخصیتی سگ پاگ چیست؟

از یک سگ پاگ انتظار شکار کردن یا نگهبانی نداشته باشید! سگ های پاگ تنها با این هدف پرورش یافتند که همراه خوبی برای شما باشند و مطمئن باشید در این کار بهترین هستند! سگ پاگ همیشه در آرزوی محبت شما است و در صورتی‌که از شما توجهی نبیند، افسرده و غمگین خواهد شد.

او دوست دارد وقتی در حال تماشای فیلم یا خواندن یک کتاب هستید، در آغوش شما بی‌حرکت بنشیند. البته این به معنای تنبلی سگ پاگ نیست. پاگ ها سگ‌های بازیگوشی هستند و دوست دارند با رفتارهای خنده دار و عجیب و غریب، نگهدارنده خود را بخندانند!

البته لازم به ذکر است که ویژگی‌ها و خصوصیات یک سگ بطور کلی، به ویژگی‌های نژادی، آموزش و اجتماعی شدن آن سگ بستگی دارد. توله سگ‌هایی که خلق و خوی خوبی دارند، معمولا کنجکاو و اهل بازی هستند و از اینکه در آغوش انسان‌ها قرار بگیرند، لذت می‌برند. در انتخاب توله پاگ خود، سعی کنید حد وسط را انتخاب کنید، نه توله‌ای که بیش فعال است و نه توله‌ای که به شدت گوشه گیری می‌کند!

بررسی سطح سلامت و انواع بیماری های سگ نژاد پاگ

سگ های پاگ بطور کلی وضعیت سلامتی مناسبی دارند، اما همانند همه نژادها، در معرض بیماری‌های زیادی قرار می‌گیرند. بنابر این، شناخت انواع این بیماری‌ها می‌تواند به شما در حفظ سلامتی سگ پاگ خود کمک کند.

قبل از هر چیزی، اگر قصد خرید توله پاگ را دارید، مطمئن شوید که از یک پرورش‌دهنده معتبر و مطمئن توله را می‌خرید و حتما سوابق پزشکی و گواهینامه‌های سلامت توله و والدینش را به دقت بررسی کنید.

برای تایید سلامت سگ پاگ، گواهی‌نامه‌های مختلفی وجود دارد. به عنوان نمونه می‌توان گواهی‌نامه سلامت ارتوپدی حیوانات (Orthopedic Foundation for Anima) را نام برد که برای سلامت قسمت‌های باسن و آرنج، سلامت غدد و بیماری ویلربرند (Willebrand’s disease) صادر می‌شود. داشتن این گواهینامه‌ها برای اطمینان از سلامت توله ضروری است. شما می‌توانید اعتبار انواع گواهینامه‌های پزشکی را در وب‌سایت ofa.org مورد بررسی قرار دهید.

ورم مغز سگ پاگ (Pug Dog Encephalitis): یک نوع آسیب مغزی است که منحصر به سگ های پاگ می‌باشد. تحقیقات پزشکی نتوانسته‌اند دلایل رخ دادن این بیماری را مشخص کنند و در حال حاضر راهی برای تشخیص و درمان این بیماری وجود ندارد. تشخیص بیماری PDE تنها توسط بررسی بافت مغز سگ پس از مرگ او امکان‌پذیر است. این بیماری معمولا در پاگ های جوان رخ می‌دهد و منجر به تشنج، کوری، به کما رفتن و در نهایت مرگ سگ می‌شود. تمامی مراحل این بیماری در عرض چند روز تا چند هفته اتفاق می‌افتند.

بیماری صرع (Epilepsy): بیماری PDE که درباره آن صحبت کردیم، تنها عامل ایجاد تشنج در پاگ ها نیست. برخی از پاگ ها در معرض بیماری صرع قرار دارند و به دلایل نامعلومی دچار تشنج می‌شوند. اگر سگ پاگ شما هم دچار تشنج می‌شود، او را نزد یک دامپزشک متخصص ببرید تا راه درمان مناسب را به شما نشان دهد.

تباهی اعصاب (Nerve Degeneration): سگ های پاگ مسن که تعادل ندارند و در بالا و پایین پریدن دچار مشکل هستند، ممکن است به بیماری تباهی سیستم عصبی دچار شده باشند. سگ‌های مبتلا به این بیماری ظاهرا دچار درد نیستند و این بیماری بسیار آرام پیشرفت می‌کند. پژوهشگران از دلایل اتفاق این بیماری مطمئن نیستند. از آنجایی که پاهای جلویی سگ پاگ قدرتمند باقی می‌ماند، معمولا برخی از صاحبان این سگ‌ها برایشان یک ارابه کوچک خریداری می‌کنند تا سگ بتواند به راحتی جا به جا شود. برخی از دامپزشک‌ها هم داروهایی را تجویز می‌کنند تا از شدت بیماری کاسته شود.

زخم قرنیه (Corneal Ulcers): از آنجایی که چشم‌های سگ پاگ درشت و برجسته هستند، در معرض خطرات زیادی قرار دارند و به راحتی آسیب می‌بینند. درصورتی که سگ پاگ شما دچار لوچی یا قرمزی چشم است و آبریزش دارد، به سرعت او را نزد یک دامپزشک ببرید. این مسئله قابل درمان است، اما اگر دیر دست به کار شوید، ممکن است سگ شما دچار کوری شود.

خشکی چشم (Dry Eye): خشکی و تورم قرنیه ممکن است به صورت همزمان یا جدا از هم اتفاق بی‌افتند. خشکی چشم زمانی اتفاق می‌افتد که چشم‌ها اشک کافی تولید نمی‌کنند. دامپزشک در صورت تشخیص می‌تواند با درمان دارویی سگ شما را درمان کند. تورم قرنیه هم حالتی است که در آن ناحیه‌های سیاه رنگی در قرنیه و مخصوصا در کنار بینی ایجاد می‌شود. درصورتی‌که این سیاهی تمام چشم را بپوشاند، می‌تواند سگ شما را نابینا کند. این مسئله هم با دارو قابل درمان است. البته معمولا درمان این دو بیماری زمان‌بر خواهد بود.

مشکلات چشم (Eye Problems): باتوجه به اینکه که سگ پاگ چشم درشتی دارد، چشم‌ها در معرض آسیب‌ها و مشکلات زیادی قرار دارند که در ادامه برخی از مهم‌ترین‌ها را معرفی می‌کنیم.

• جلو آمدگی تخم چشم (Proptosis): زمانی که توپی چشم از حدقه بیرون می‌آید و پلک در پشت آن قرار می‌گیرد.
• رشد افراطی مژه (Distichiasis): رشد بیش از حد مژه‌ها که در نتیجه آن مژه‌ها روی چشم قرار می‌گیرند.
• ضعف رو به افزایش شبکیه چشم (Progressive Retinal Atrophy): بیماری تباهی سلول‌های شبکیه چشم که در نهایت منجر به کوری می‌شود.
• تاخوردگی پلک (Entropion): معمولا پلک پایین چشم به داخل تا می‌خورد و در نتیجه آن مژه‌ها به چشم آسیب می‌رسانند.

آلرژی‌ها (Allergies): برخی از پاگ ها دچار انواع حساسیت‌ها می‌شوند، بخصوص حساسیت‌هایی که در نتیجه تغذیه ایجاد می‌شوند. درصورتی که سگ پاگ شما کف پایش را لیس می‌زند یا صورتش را به جایی می‌مالد، احتمالا دچار حساسیت شده و بهتر است او را پیش دامپزشک خود ببرید.

بیماری گری (Demodectic Mange): همه سگ‌ها ناقل انگلی به نام دمودکس (Demodex) هستند. سگ مادر این انگل را به توله‌ها منتقل می‌کند. البته انگل قابل انتقال به انسان یا سایر حیوانات نیست و تنها از طریق مادر به فرزند منتقل می‌شود. این انگل‌ها در غدد مو زندگی می‌کنند. درصورتی که سیستم ایمنی سگ پاگ شما ضعیف شود، ممکن است این بیماری خودش را به دو صورت منطقه‌ای و سراسری نشان دهد.  

• در حالت منطقه‌ای، ناحیه‌هایی از پوست بصورت قرمز و ناهموار به همراه ریزش مو در قسمت‌های سر، گردن و روی پاها مشاهده می‌شود. این بیماری معمولا در تولگی پدیدار می‌شود و بعد از مدتی خود به خود برطرف می‌گردد. هرچند بهتر است توله خود را نزد دامپزشک ببرید، زیرا ممکن است این بیماری به نوع بدخیم و سراسری خود تبدیل شود.
• در حالت سراسری، کل بدن سگ دچار گری می‌شود و معمولا در توله‌های بزرگ‌تر و سگ‌های جوان قابل مشاهده است. در این حالت عفونت، زبری و قرمزی پوست در سراسر بدن سگ پخش می‌شود. آکادمی دامپزشکی آمریکا توصیه می‌کند که سگ‌های مبتلا به‌ این بیماری عقیم شوند تا از ادامه نسل‌شان جلوگیری شود، زیرا نحوه انتقال این بیماری ارتباط ژنتیکی است. 

عفونت قارچی (Yeast Infection): درصورتی که سگ پاگ شما بوی بدی می‌دهد، ضخامت پوستش افزایش یافته و دچار خارش شده است، به احتمال زیاد به عفونت قارچی مبتلا می‌باشد. این عفونت ناحیه‌هایی مانند گوش درونی، گردن، پا و بازوها را مبتلا می‌کند. تجویز دارو توسط دامپزشک می‌تواند این بیماری را درمان کند.

ناهنجاری ستون فقرات (Hemi-vertrbrae): نژادهایی با بینی کوتاه مانند پاگ‌ها و بولداگ‌ها، ممکن است دچار ناهنجاری شکلی در ستون فقرات بدن بشوند. گاهی، تنها تعداد کمی از مهره‌ها دچار این ناهنجاری شده و سگ می‌تواند به زندگی عادی خود ادامه دهد. در این میان بسیاری از سگ‌ها تعادلی در راه رفتن ندارند و در سن 4 تا 6 ماهگی قادر نیستند به خوبی بدوند. این ناهنجاری در برخی دیگر از سگ‌ها شدیدتر هم هست و آن‌ها را دچار فلجی می‌کند. البته دلیل اصلی این بیماری همچنان ناشناخته است. جراحی می‌تواند به بهبود بیماری کمک کند.

ناهنجاری باسن (Hip Dysplasia): این بیماری ارثی معمولا نژادهای کوچک و بزرگ را درگیر خود می‌کند و زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان ران به درستی روی مفصل باسن سگ قرار نگرفته باشد. عوامل زیادی مانند ژنتیک، محیط زیست و تغذیه در شکل گیری این ناهنجاری مفصلی تاثیر گذارند. پاگ‌هایی که دچار این ناهنجاری هستند، می‌توانند با مراقبت‌های لازم به زندگی عادی خود ادامه دهند.

بیماری (Legg-Perthes Disease): یکی دیگر از بیماری‌هایی است که مفصل باسن سگ پاگ را هدف می‌گیرد. در اثر این بیماری، خون کمتری به سر استخوان ران سگ شما می‌رسد، در نتیجه سر ران سگ که به لگن متصل شده است، خرد می‌شود و به مرور زمان از بین می‌رود. معمولا، لنگیدن و ضعیف شدن ماهیچه پا، اولین نشانه‌های این بیماری هستند که در سنین 4 تا 6 ماهگی توله پاگ شما بروز می‌دهند. برای درمان این بیماری، به جراحی نیاز است.

حساسیت به واکسن (Vaccination Sensitivity): طبق گزارشات برخی از سگ‌های پاگ نسبت به واکسن‌ها حساسیت دارند. کهیر، تورم صورت و بی‌حالی از مهم‌ترین نشانه‌های این حساسیت می‌باشند. سگی که به واکسن‌ها حساسیت دارد ممکن است در واکنش نسبت به واکسن دچار تشنج و گاهی مرگ شود. بنابر این سگ پاگ خود را تا چند ساعت پس از واکسن زدن به دقت تحت نظر داشته باشید و در صورت دیدن هرگونه رفتار غیر معمول، او را نزد دامپزشک ببرید.

برای مراقبت و نگهداری از سگ پاگ چه نکاتی را رعایت کنیم؟

هرچند که پاگ سگ بازیگوش و غیر قابل کنترلی است، اما در کل کم‌انرژی است و نگهداری از آن‌ها برای افراد پیر و مسن مناسب است. همچنین از آن‌جایی که سگ‌های پاگ کوچک و بی سر و صدای هستند و علاقه چندانی به بیرون رفتن ندارند، برای زندگی اپارتمانی کاملا مناسب می‌باشند.

درصورتی که سگ خود را به پیاده‌روی نبرید یا با او بازی نکنید، سعی می‌کند با حرکات موزون انرژی خود را تخلیه کند. پاگ‌ها حساسیت بالایی نسبت به گرما و رطوبت دارند. بنابر این در صورتی‌که در چنین آب و هوایی زندگی می‌کنید، سگ پاگ خود را برای مدت طولانی به بیرون از خانه نبرید.

سگ‌های پاگ در هنگام خوابیدن خر و پف می‌کنند و ممکن است برای خوابیدن به دو تکه پنبه برای گوش‌هایتان نیاز داشته باشید.

برای تغذیه سگ پاگ چه نکاتی را باید رعایت کنیم؟

مصرف روزانه نیم الی یک فانجان غذای خشک با کیفیت بالا برای پاگ شما کافی است. این میزان غذا را در 2 وعده به سگ خود بدهید.

البته لازم به ذکر است که میزان غذای مورد نیاز سگ شما، به اندازه، سن، بدن، سوخت و ساز (متابولیسم) و میزان فعالیت آن بستگی دارد. سگ‌ها مانند انسان‌ها به کیفیت و کمیت متفاوتی از غذا نیاز دارند. در واقع، سگی مانند پودل با سطح انرژی نسبتا بالا، در مقایسه با سگ کم انرژی‌تری مانند پاگ، به انرژی بیشتری نیاز دارد. همچنین کیفیت غذایی که شما برای سگ پاگ خود خریداری می‌کنید هم متفاوت است. هرچه غذای سگ شما بهتر باشد، مواد غذایی بهتری هم به بدن او خواهد رسید.

اگر عشق اول سگ های پاگ را انسان‌ها بدانیم، قطعا عشق دوم‌شان غذا خواهد بود! پاگ ها عاشق خوردن هستند. این مسئله در کنار جثه کوچکی که دارند، آن‌ها را در معرض چاقی و مشکلات ناشی از آن قرار می‌دهد. بنابر این در مسئله تغذیه کاملا جدی باشید و میزان غذای مصرفی سگ خود را کنترل کنید.

بهداشت و نگهداری از پوست و موی بدن سگ های پاگ

سگ های پاگ دارای دو لایه مو روی بدن خود هستند. رنگ بدن این سگ‌ها معمولا سیاه یا حنایی است. رنگ حنایی هم ممکن است دارای سایه‌های نقره‌ای یا زرد باشد. همه پاگ ها پوزه کوتاه، صاف و سیاه رنگی دارند.

پوشش بدن پاگ کوتاه و نرم است، اما خوشحال نشوید، پاگ ها به طرز دیوانه کننده‌ای موریزی دارند و این موریزی در تابستان به بیش‌ترین حد خود می‌رسد! بنابر این قبل از آنکه بخواهید سگ پاگ را برای نگهداری انتخاب کنید، باید این میزان از موریزی را تحمل کنید.

البته بد نیست بدانید که شانه زدن‌های مرتب و حمام کردن می‌تواند علاوه بر حفظ تمیزی و سلامت پوست بدن پاگ، ریزش مو را هم به حداقل برساند. البته 1 بار در ماه برای حمام کردن کافی است. اندازه کوچک سگ پاگ کار شما را برای حمام کردن آسان می‌کند و می‌توانید به راحتی او را در سینک دستشویی یا ظرفشویی شست و شو دهید.

برخی از سگ‌ها که فعالیت زیادی در خارج از خانه دارند، می‌توانند از شر ناخن‌های بلند راحت شوند، اما از آن‌جایی که سگ‌های پاگ خیلی اهل بیرون رفتن نیستند، بهتر است برنامه مرتب و منظمی برای کوتاه کردن ناخن‌های‌شان داشته باشید.

همچنین باید توجه ویژه‌ای به چین و چروک‌های صورت پاگ داشته باشید. این چین خوردگی‌ها محل مناسبی برای رشد انواع قارچ و باکتری هستند. بنابر این باید آن‌ها را – بخصوص پس از حمام کردن – خشک نگه بدارید.

علاوه بر آن، حواستان به چشم‌های برجسته سگ پاگ هم باشد. به واسطه این برجستگی،؛ چشم‌های سگ شما در معرض خطرات زیادی قرار می‌گیرد. در هنگام حمام کردن هم باید مراقب باشید تا مواد شیمیایی و شوینده‌ها وارد چشم سگ شما نشوند.

سگ های پاگ هم مانند سایر نژادها در معرض بیماری‌های دهان و دندان قرار دارند. بنابر این بهتر است دندان‌های سگ خود را بصورت مرتب و با استفاده از یک مسواک کوچک و نرم و خمیر دندان مخصوص، تمیز کنید.

زمانی که مشغول تیمار سگ خود هستید، سعی کنید زخم‌ها را در صورت وجود پیدا کنید. هیچ‌گاه نسبت به جوش‌ها و علامت‌های عفونی مانند قرمزی، تورم و التهاب روی پوست، بینی، دهان و چشم‌ها و روی پا بی‌تفاوت نباشید. چشم‌های سگ پاگ باید صاف و تمیز و بدون قرمزی و تاری باشند. بررسی دائمی، مرتب و هفتگی، تضمین‌کننده سلامت سگ شما خواهد بود.

در نهایت سعی کنید سگ خود را از تولگی به این اقدامات نظافتی عادت دهید. برای اینکه این اقدامات نظافتی را راحت و بدون دردسر انجام دهید، سعی کنید با استفاده از انواع جایزه و تشویق، تجربه لذت بخشی برای سگ خود بسازید تا با شما همکاری کند.

سگ پاگ با کودکان و سایر حیوانات خانگی چه رفتاری دارد؟

پاگ ها عاشق کودکان هستند. هرچند این سگ‌ها اندازه کوچکی دارند، اما مانند سگ پودل عروسکی، ظریف و حساس نیستند و به همین دلیل برای خانواده‌هایی که کودک دارند، مناسب می‌باشند. با این وجود، کودکانی که دوست دارند با سگ خود بازی کنند، احتمالا از سگ پاگ ناامید خواهند شد! در هر صورت به هیچ وجه کودک خود را در کنار سگ تنها نگذارید.

درصورتی که سگ پاگ خود را از کودکی به خوبی آموزش دهید، در بزرگسالی با سایر حیوانات خانگی رفتار دوستانه‌ای خواهد داشد.