معرفی کامل و بررسی نژاد سگ شیتزو

نگاهی مختصر به نژاد سگ شیتزو

معنی اسم سگ شیتزو، شیر کوچک است، هرچند شما کوچک‌ترین آثاری از خشونت و درنده‌خویی در این نژاد از سگ نمی‌بینید. شیتزو یک سگ مهربان است و هیچ میانه‌ای با شکار کردن ندارد! از همان ابتدا، شیتزو‌ها را با این هدف پرورش دادند که همراه خوبی برای انسان‌ها باشند و در رسیدن به این هدف کاملا موفق بوده‌اند. سگ‌های شیتزو بسیار صمیمی، شاد و با انرژی هستند و از بیرون رفتن با شما لذت می‌برند. در واقع شیتزوها عاشق این هستند که هرجا می‌روید به دنبال شما بیایند، حتی اگر در خانه از اتاقی به اتاق دیگری می‌روید!

نقد و بررسی کلی نژاد سگ شیتزو

جیمز ماسفورد (James Mumsford) معلم اهل ایالات متحده آمریکا، سگ نژاد شیتزو را به بهترین شکل تعریف کرده است: «فکر نمی‌کنم کسی مواد تشکیل دهنده یک سگ شیتزو را بداند! مقداری شیر، چند قاشق غذاخوری خرگوش، چند گرم گربه خانگی، یک تکه دلقک، مقداری رقاص باله، اندکی پیرمرد، ذره‌ای گدا، یک قاشق سوپ خوری میمون، بخشی از یک کودک، یک لیوان خرس عروسکی و در نهایت، سگ‌هایی با ریشه تبتی و چینی!»

سگ شیتزویی که ماسفورد اینگونه توصیف کرد، سگی کوچک و موقر با گیسوهای فراوان است! چهره بسیار متمایز و جذاب شیتزو در کنار رفتار دوستانه‌ای که دارد، قلب هر انسانی را می‌رباید. این نژاد گذشته بسیار درخشانی دارد. شیتزوها در دوره سلطنت خاندان مینگ (Ming) توسط خانواده‌های سلطنتی نگهداری می‌شدند. موهای شیتزو که همچون آبشاری بر زمین روان است، چهره بسیار جذاب و مغروری به سگ شیتزو بخشیده و او را تنها برای استراحت در پر قو می‌توان تصور نمود!

سگ‌های شیتزو در عین زیبایی، بسیار صمیمی، سرزنده و وفادار هستند. شیتزوها شخصیت بسیار دوست داشتنی و جذابی دارند و حتی افرادی که علاقه چندانی به سگ‌ها ندارند، با دیدن آن‌ها نظرشان تغییر خواهد کرد. در واقع، سگ شیتزو به کسی اجازه نمی‌دهد که او را نادیده بگیرد. پرورش‌دهندگان سگ از ابتدا شیتزوها را با این هدف که همراهان خوبی برای انسان‌ها باشند پرورش داده‌اند و نمی‌توان از سگ شیتزو انتظار داشت که شکارچی توانمندی باشد یا از محیط زندگی ما نگهبانی کند. سگ شیتزو عاشق ملاقات با افراد جدید و پیدا کردن دوستانی تازه است.

بنابر این در پیدا کردن دوستان جدید، به شیتزو اعتماد داشته باشید. شیتزوها علاوه بر روابط عمومی بالا، بسیار انعطاف پذیر هستند و نسبت به شرایط و موقعیت‌های جدید سازگاری بالایی از خود نشان می‌دهند. سگ نژاد شیتزو برای زندگی در آپارتمان بسیار مناسب است. او عاشق کودکان است و با سایر حیوانات خانگی هم بخوبی کنار می‌آید.

البته هرچند شیتزوها سگ‌های نسبتا تنومندی هستند، اما انداره کوچک‌شان آن‌ها را در معرض آسیب‌های زیادی قرار می‌دهد. بنابر این همواره باید توجه کافی به شیتزوی خود داشته باشید تا صدمه نبیند، بخصوص زمانی که در حال بازی با کودکان است.

جالب است بدانید که گاهی به سگ شیتزو، سگ گل داودی (Chrysanthemum) هم می‌گویند. دلیل این نامگذاری، نحوه رویش موهای صورتش است که در هر جهتی می‌روید و باعث می‌شود چهره‌ای شبیه به گل پیدا کند و بینی کوچکش همانند بخش مرکزی گل نمایان شود. یکی از منحصر به فردترین ویژگی‌های نژاد سگ شیتزو حالت فک او است. فک پاینی او کمی پهن‌تر از فک بالایی است و باعث شده تا دندان‌های بالایی در درون دندان‌های پایینی قرار بگیرند. 

در مورد سگ‌های شیتزو داستان‌ها و افسانه‌های زیادی وجود دارد. در یکی از این داستان‌ها، بودا با سگی شبیه به شیتزوی امروزی در حال سفر بود. روزی چندین راهزن بر سر راه بودا قرار می‌گیرند تا از او دزدی کنند و او را به قتل برسانند. سگ کوچک همراه بودا ناگهان به یک شیر درنده و بزرگ تبدیل می‌شود و زندگی بودا را نجات می‌دهد. سپس مجددا به یک سگ دوست داشتنی و کوچک تبدیل می‌شود. بودا سگ کوچک را در آغوش می‌گیرد و می‌بوسد. تصور می‌شود نقطه سفیدی که روی سر بسیاری از شیتزوها قرار دارد، محل بوسیدن بودا است. همچنین به عقیده خیلی‌ها، سگ‌های فو (Fu Dogs) که نگهبانان معبد بودایی‌ها بودند، از اجداد شیتزوهای امروزی می‌باشند.

مهم‌ترین نکاتی که در مورد نژاد سگ شیتزو باید بدانید!

• تا زمانی که توله شیتزوی شما آموزش‌های لازم را ندیده است، به او اجازه ندهید تا تنهایی در خانه پرسه بزند.
• صورت صاف سگ شیتزو او را در معرض حملات قلبی قرار می‌دهد، زیرا هوایی که وارد شش‌هایش می‌شود به اندازه کافی خنک نمی‌شود. بنابر این، در روزهای گرم تابستان، بهتر است شیتزوی خود را در محیط مطبوع خانه نگه دارید.
• خود را برای شانه زنی‌های روزانه سگ شیتزو آماده کنید!
• اگرچه شیتزو‌ها در برابر کودکان قابل اعتماد هستند و مشکلی برای آن‌ها به وجود نمی‌آورند، اما شاید برای خانواده‌هایی که کودک دارند چندان مناسب نباشند، زیرا بخاطر اندازه کوچکی که دارند، ممکن است حین بازی با کودکان آسیب ببینند.
• سگ نژاد شیتزو گاهی خس خس و خر و پف می‌کند و نسبت به سایر نژادها، بیشتر در معرض بیماری‌های دهان و دندان قرار دارد.
• هرچند تمامی سگ‌ها مدفوع خود یا سایر نژادها را می‌خورند، اما این رفتار در سگ شیتزو بیش از سایرین دیده می‌شود. بهترین راه برای جلوگیری از این مصیبت (!) این است که هیچ‌گاه اجازه ندهید این رفتار به عادت شیتزوی شما تبدیل شود. لازم است بطور مداوم سگ خود را تحت نظر داشته باشید و مدفوع او را جمع کنید تا در دسترسش قرار نداشته باشد.
• برای داشتن یک سگ سالم، مطمئن شوید که سگ شیتزوی خودرا از یک پرورش دهنده معتبر خریداری می‌کنید.

تاریخچه سگ های شیتزو

سگ‌های شیتزو جزو سگ‌های باستانی به حساب می‌آیند و درباره آن‌ها داستان‌ها وافسانه‌های زیادی وجود دارد. مطالعات اخیر نشان داده‌اند که شیتزو یکی از 14 نژاد قدیمی سگ در دنیا است و استخوان‌های سگی که در چین پیدا شده، ثابت کرده است که اجداد این سگ‌ها تا 8000 سال قبل در آن منطقه وجود داشته‌اند. به اعتقاد برخی، نژاد سگ شیتزو توسط راهبه‌های (Monks) تبتی پرورش یافتند که این سگ‌ها را به خاندان سلطنتی چین ‌هدیه می‌دادند. همچنین تصور می‌شود که شیتزو‌ها در نتیجه تلفیق برخی نژاد‌ها با نژاد‌های لهاسا آپسو (Lhasa Apso) و پکینگز (Pekingnese) در منطقه چین به وجود آمده است.

گذشته از اینکه سگ نژاد شیتزو در تبت پرورش پیدا کرده یا چین، کاملا مشخص است که این سگ‌ها دوستان و همراهان بسیار ارزشمندی برای مردم آن زمان به حساب می‌آمدند. در نقاشی‌ها و نوشته‌های بجا مانده از سلسله چینی تانگ (Tang Dynasty) در منطقه چین، سگ‌های کوچکی شبیه به شیتزوی امروزی مشاهده می‌شود. همچنین در یادداشت‌های بدست آمده از سفرهای مارکوپولو در قرن 13 میلادی، کوبلا خان (Kubla Khan) امپراطور مغول‌ها سگ‌های کوچکی داشت که به اعتقاد برخی، اجداد شیتزوهای امروزی بودند.

در دوره سلسله مینگ، خاندان سلطنتی علاقه فراوانی به نگهداری از شیتزو‌ها داشتند و اشاره به نام و نژاد این سگ‌ها بارها در مدارک و مستندات بدست آمده قابل مشاهده است. طبق این مستندات، سگ‌های شیتزو بسیار باهوش، کوچک و مطیع بودند.

البته در سال‌های 1700 تا اوایل 1900 مدارک قابل توجهی از نژادهای سگ در دست نیست، اما آثار هنری زیادی در این دوره نشان دهنده سگ‌های کوچک، پر مو و پرانرژی می‌باشند. در سال 1861، سگ شیتزو در دستگاه سلطنتی چین محبوب و به همراه وفادار امپراتور تبدیل شد. یکی از اولین قوانینی که امپراتور تزو سی (T’zu Hsi) وضع کرد، این بود که اگر فردی سگ‌های قصر را مورد اذیت و آزار قرار دهد، تا سر حد مرگ مجازات خواهد شد. امپراتور تزو سی علاقه بسیار زیادی به حیوانات داشت و برنامه‌های زیادی برای تولید مثل سگ‌ها درنظر می‌گرفت.

در طول امپراتوری تزو سی، دالای لاما (رهبر معابد بودایی در آن زمان) یک جفت سگ شیتزوی فوق‌العاده به امپراتور هدیه داد که بعدها به منبع اصلی تولید مثل سگ‌های قصر تبدیل شدد. به عقیده مورخان، سگ‌های شیتزو قصر مخصوص خودشان را داشتند و در آنجا تعلیم می‌دیدند تا در زمان عبور امپراتور، بنشینند و دستان خود را برایش بالا بیاورند. پس از مرگ امپراتور در سال 1908، بسیاری از خانواده‌های سلطنتی تلاش کردند تا در یک رقابت دشوار، زیباترین و بهترین نوع سگ را پرورش بدهند. از آنجایی که این کار به نوعی رقابت بود، رمز و رازهای تولید مثل این نژاد مخفی ماند.

و اما در بازار، سگ‌های شیتزو با کیفیت پایین به فروش می‌رفتند و شیتزوهای اصیل به امپراتورها یا خانواده‌های بزرگ هدیه می‌شدند. در سال 1928، بانو براونریگ (Brownrigg)، همسر فرمانده نیروهای انگلیسی که در شمال چین مستقر بودند، برای اولین بار یک جفت نر و ماده از سگ شیتزو را از پکن به لندن برد. در سال 1933 نیز دوشیزه ‌هاچینز (Hutchins) یک سگ شیتزو را از چین به ایرلند برد، این سگ در نهایت با سگ بانو براونریگ تولید مثل کرد. این سه سگ، پایه‌گذار تولید نژاد شیتزو در انگلستان محسوب می‌شوند. همچنین، پسرعموهای بانو براونریگ یعنی مارین ماردوک (Maureen Murdock) و فیلیپ پرایس (Philip Price)، اولین وارد‌کننده‌ها نژاد سگ شیتزو به ایالات متحده محسوب می‌شوند.   

در نهایت، در سال 1969، سگ نژاد شیتزو بطور رسمی در دسته سگ‌های عروسکی قرار گرفت و مراکز زیادی در سراسر جهان پرورش و تولید نژاد شیتزو را گسترش دادند.

وزن و اندازه استاندارد سگ های شیتزو چقدر است؟

سگ‌های شیتزوی نر و ماده تقریبا اندازه یکسانی دارند و قد هر کدام از 22 تا 26 سانتیم‌تر و وزن‌شان 4 الی 7 کیلوگرم می‌باشد.

خصوصیات و ویژگی‌های شخصیتی سگ شیتزو چیست؟

می توان گفت که تمامی نژادهای مختلف با هدف خاصی تولید مثل و پرورش یافته‌اند. اگر از نظر تاریخی بخواهیم بررسی کنیم، هدف تولید سگ شیتزو این بود که همراه و دوست وفادار و خوبی برای انسان‌ها باشد. و البته، این تمام چیزی است که سگ شیتزو از شما انتظار دارد. اینکه اجازه دهید تا بهترین دوست شما باشد!

سگ‌های شیتزو عاشق بودن در کنار شما هستند. بنابر این از سگ خود انتظار شکار یا نگهبانی نداشته باشید. مهم‌ترین ویژگی سگ شیتزو، خونگرمی و مهربانی بی نظیر اوست. آغوش شما، مقصد محبوب و دوست داشتنی شیتزوی شما خواهد بود. وقتی شیتزو در کنار شما و خانواده شما است، شادترین موجود دنیا است، بخصوص اگر به او محبت و توجه داشته باشید.

البته، به عقیده خیلی‌ها، سگ شیتزو آنقدرها هم تنبل و بی تفاوت نیست! او کاملا هوشیار است و محیط اطراف خود را بررسی می‌کند و حتی ممکن است در برابر تازه واردها و افراد ناشناس پارس کند. البته، خیلی هم جای نگرانی نیست، زیرا او به زودی با میهمان‌های شما دوست خواهد شد. مهارت شیتزوها در برقراری ارتباط و دوست‌یابی بی‌نظیر است!

بررسی سطح سلامت و انواع بیماری های سگ نژاد شیتزو

سگ های شیتزو بطور کلی وضعیت سلامتی مناسبی دارند، اما همانند همه نژادها، در معرض بیماری‌های زیادی قرار می‌گیرند. بنابر این، شناخت انواع این بیماری‌ها می‌تواند به شما در حفظ سلامتی سگ شیتزوی خود کمک کند.

قبل از هر چیزی، اگر قصد خرید توله شیتزو را دارید، مطمئن شوید که از یک پرورش‌دهنده معتبر و مطمئن توله را می‌خرید و حتما سوابق پزشکی و گواهینامه‌های سلامت توله و والدینش را به دقت بررسی کنید.

در ادامه برخی از مهم‌ترین و رایج‌ترین بیماری‌های سگ های شیتزو را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

سنگ مثانه و عفونت مثانه (Bladder stones and Bladder Infections): بیماری سنگ مثانه دلایل مختلفی دارد، مصرف بالای پروتئین، منیزیوم و فسفر در رژیم غذایی و یا طولانی شدن فاصله بین تخلیه ادرار از مهم‌ترین این عوامل محسوب می‌شودند. عفونت‌های مثانه نیز در نتیجه فعالیت ویروسی یا انواع باکتری‌ها ایجاد می‌شود. درصورتی که سگ شیتزوی شما در ادرارد کردن دچار مشکل شده، در ادرارش خون مشاهده می‌شود یا میل و اشتهای خود را از دست داده است، حتما او را نزد یک دامپزشک ببرید.

مشکلات چشم (Eye Problems): باتوجه به اینکه که سگ شیتزو چشم درشتی دارد، چشم‌ها در معرض آسیب‌ها و مشکلات زیادی قرار دارند که در ادامه برخی از مهم‌ترین‌ها را معرفی می‌کنیم:

• خشکی چشم (Dry Eye): خشکی و تورم قرنیه ممکن است به صورت هم‌زمان یا جدا از هم اتفاق بی‌افتند. خشکی چشم زمانی اتفاق می‌افتد که چشم‌ها اشک کافی تولید نمی‌کنند. دامپزشک در صورت تشخیص می‌تواند با درمان دارویی سگ شما را درمان کند. تورم قرنیه هم حالتی است که در آن ناحیه‌های سیاه رنگی در قرنیه و مخصوصا در کنار بینی ایجاد می‌شود. درصورتی‌که این سیاهی تمام چشم را بپوشاند، می‌تواند سگ شما را نابینا کند. این مسئله هم با دارو قابل درمان است. البته معمولا درمان این دو بیماری زمان‌بر خواهد بود.
• جلو آمدگی تخم چشم (Proptosis): زمانی که توپی چشم از حدقه بیرون می‌آید و پلک در پشت آن قرار می‌گیرد.
• رشد افراطی مژه (Distichiasis): رشد بیش از حد مژه‌ها که در نتیجه آن مژه‌ها روی چشم قرار می‌گیرند.
• ضعف شبکیه چشم (Progressive Retinal Atrophy): بیماری تباهی سلول‌های شبکیه چشم که در نهایت منجر به کوری می‌شود.

عفونت‌های گوش (Ear Infections): سگ شیتزو به واسطه گوش‌های افتاده‌ای که‌دارد، در معرض این نوع از عفونت قرار می‌گیرد. افتادگی گوش‌ها محیط تاریک و گرمی برای رشد باکتری‌ها فراهم می‌کند و درصورتیکه این ناحیه را بطور مداوم مورد بررسی قرار ندهید، ممکن است دچار عفونت شود.

باقی ماندن دندان شیری و مشکلات دندان و لثه (Retained Baby Teeth and Tooth and Gum Problems): یکی از مشکلاتی که شیتزو‌ها با آن مواجه هستند، باقی ماندن دندان‌های شیری است که برای رشد دندان‌های اصلی مزاحمت ایجاد می‌کند. گاهی لازم است که دامپزشک دندان‌های شیری را بکشد. همچنین، از آنجا که فک پایینی سگ شیتزو درست در برابر فک بالایی قرار ندارد، ممکن است دندان‌ها بصورت منظم و مرتب رشد نکنند. به شما توصیه می‌کنیم که بصورت مداوم دندان‌های شیتزوی خود را مسواک بزنید و در صورت مشاهده ریزش دندان یا بوی بد دهان، سگ خود را نزد یک دامپزشک ببرید.

برای مراقبت و نگهداری از سگ شیتزو چه نکاتی را رعایت کنیم؟

برای سگ شیتزو محل زندگی شما اهمیت چندانی ندارد، بخصوص تا زمانی که حضور شما را در کنار خود حس می‌کند! شیتزوها سگ‌های انعطاف پذیری هستند و می‌توانند با زندگی شهری در یک آپارتمان کوچک زندگی کنند و در عین حال هیچ مشکلی با زندگی در یک محیط روستایی ندارند! سگ شیتزو یک سگ خانگی تمام عیار است و مناسب زندگی در خارج از خانه نیست، هرچند که بازی در بیرون خانه برایش لذت فراوانی خواهد داشت. شیتزوها به پیاده روی‌های روزانه و کوتاه علاقه دارند.

بصورت کلی سگ شیتزو را نمی‌توان سگ فعال و پر جنب و جوشی دانست. او ترجیح می‌دهد بیشتر در کنار شما بنشیند، در اطراف خانه پرسه بزند، با اسباب بازی‌هایش بازی کند یا به استقبال میهمان‌ها برود! سگ‌های شیتزو همانند سایر نژادهای سگ که سر و صورت کوچکی دارند (به عنوان مثال، سگ نژاد پاگ)، نسبت به گرما حساس هستند. بنابر این بهتر است سگ خود را در دمای مطبوع خانه نگه دارید و در روزهای گرم تابستان سعی کنید تا دمای خانه شما بالا نرود.

خیلی‌ها اعتقاد دارند که شیتزو‌ها می تواند پرواز کنند! اما نه، به شما اطمینان می‌دهیم که حداقل این نژاد از سگ توانایی پرواز ندارد! البته، شاید این افراد خیلی هم بی‌تقصیر نباشند، زیرا احتمالا به دفعات زیادی پرش شیتزو از ارتفاع‌های بلند را به چشم خود دیده‌اند. البته، شاید پریدن از روی تخت و صندلی در نظر شما ارتفاع قابل توجهی نداشته باشد، اما برای نژاد کوچکی مانند شیتزو، پرش‌های بلندی محسوب می‌شوند، پرش‌هایی که بارها منجر به مسدومیت سگ شیتزو شده‌اند.

با توجه به اینکه سر سگ شیتزو کمی سنگین است و به سمت جلو کشش دارد، ممکن است دچار آسیب دیدگی هم بشود. بنابر این زمانی که شیتزوی خود را حمل می‌کنید، مراقب سر او باشید تا آسیبی نبیند. بهتر است دائما حواس‌تان به سگ خود باشد و تاجایی که ممکن است، به او اجازه پرش از ارتفاع‌های بلند را ندهید. اگرچه شیتزو‌ها طبیعاتاً باهوش، حرف‌شنو و صمیمی هستند، اما به آموزش‌های اجتماعی شدن نیاز دارند. بنابر این سعی کنید او را به خوبی تعلیم دهید تا در بزرگسالی برای برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل نشود. در غیر این صورت، ممکن است رفتارهای نانتعارف زیادی از او ببینید!

مسئله مهم دیگری که باید درنظر داشته باشید این است بهتر است تا جای ممکن به شیتزوی خود فرصت خرابکاری ندهید! به عنوان مثال، قطعاً از اینکه شیتزوی شما به دستشویی کردن روی فرش یا مبل عادت کند، استقبال نخواهید کرد. برای این کار، بهتر است سگ خود را به استفاده از ظرف دستشویی مخصوص عادت دهید تا مجبور نباشید او را در آب و هوای بد به بیرون از خانه ببرید.

برای تغذیه سگ شیتزو چه نکاتی را باید رعایت کنیم؟

به شما توصیه می‌کنیم که روزانه نیم تا یک فنجان غذای خشک با کیفیت در اختیار شیتزوی خود قرار دهید. این میزان غذا را در 2 وعده به سگ خود بدهید. البته لازم به ذکر است که میزان غذای مورد نیاز سگ شما، به اندازه، سن، بدن، سوخت و ساز (متابولیسم) و میزان فعالیت آن بستگی دارد. سگ‌ها مانند انسان‌ها به کیفیت و کمیت متفاوتی از غذا نیاز دارند. به عنوان مثال، سگی مانند ‌هاسکی با سطح انرژی نسبتا بالا، در مقایسه با سگ‌های کم انرژی‌تر، به کالری بیشتری برای سوخت و ساز نیاز دارد.

همچنین کیفیت غذایی که شما برای سگ شیتزوی خود خریداری می‌کنید هم متفاوت است. هرچه غذای سگ شما بهتر باشد، مواد غذایی بهتری هم به بدن او خواهد رسید.

بهداشت و نگهداری از پوست و موی بدن سگ های شیتزو

پوشش بدن شیتزو بسیار زیبا و دلربا است و در رنگ‌های سیاه، سیاه و سفید، خاکستری و سفید و قرمز و سفید دیده می‌شود. اگر صاحب یک شیتزو باشید، نگهداری از مو و پوشش بدنش برای شما جالب و دوست داشتنی خواهد بود. برای آنکه موها در هم تنیده نشوند، لازم است هر روز موهای شیتزوی خود را شانه بزنید. همچنین یکبار حمام کردن در هفته برای شیتزوی شما مناسب خواهد بود. البته، بسیاری از دوست داران شیتزو در نهایت تسلیم می‌شوند و موهای سگ خود را به دست یک آرایشگر حرفه‌ای می‌سپارند تا کوتاه‌شان کند. هرچند شاید در نتیجه این کار از زیبایی و جلوه شیتزوی شما کاسته شود، اما نگهداری از او برای شما راحت‌تر خواهد بود.

در صورتی‌که موهای شیتزوی خود را کوتاه کرده‌اید و می‌خواهید به همین کوتاهی بماند، لازم است حداقل هر 6 تا 8 هفته نزد یک آرایشگر بروید. درصورتی هم که خودتان کار آرایشگری و اصلاح موهایش را انجام می‌دهید، سعی کنید تجربه خوبی برای خودتان و سگ‌تان ایجاد کنید تا هم با شما همکاری کند و هم لذت انجام این کار برای شما دوچندان شود.

در زمانی که مشغول شانه‌زنی هستید، مطمئن شوید که تمامی نواحی مو را از بالا تا پوست سگ خود شانه می‌کنید. خیلی از آرایشگرهای حرفه‌ای شیتزو به او آموزش می‌دهند تا درحین اصلاح روی پهلوی خود دراز بکشد تا راحت‌تر بتوانند موهایش را شانه بزنند و کوتاه کنند.

حدودا در سن 10 تا 12 ماهگی، پوشش بدن شیتزو از حالت کرک و پشم به موی ابریشمی و نخی تغییر می‌کند. در این دوره، احساس خواهید کرد که پوشش بدن شیتزوی شما بیش از حد درهم گره می‌خورد. تسلیم نشوید! این وضعیت موقتی است و حدودا 3 ماه طول خواهد کشید. پس از آنکه موهای بزرگسالی جای خود را به کرک و پشم دوران تولگی داد، شانه زنی راحت‌تر خواهد شد.

بهتراست ناخن‌های شیتزوی خود را یک بار در ماه کوتاه کنید. همچنین گوش‌هایش را حداقل هفته‌ای 1 بار بررسی کنید تا دچار عفونت نشوند. برای تمیزکردن گوش‌ها هم بهتر است از یک گوش پاک‌کن پنبه‌ای یا پارچه نرم و مخصوص استفاده کنید و به خاطر داشته باشید که تحت هیچ شرایطی، نباید چیزی در گوش سگ خود فرو کنید. در درون کانال گوش سگ شیتزو مو رویش دارد و در صورت مشاهده عفونت در گوش، بهتراست موهای داخل گوشش را کوتاه کنید.

همچنین ناچارید صورت شیتزوی خود را همچون صورت یک نوزاد پر جنب و جوش تمیز کنید. شیتزوی شما پس از خوردن غذا حسابی کثیف می‌شود و چشم‌هایش بطور مرتب اشک تولید می‌کند، بنابراین لازم است که صورتش را بطور مرتب و منظم و با استفاده از یک پارچه نرم و آب نسبتا گرم تمیز کنید.

بسیاری از سگ‌های کوچک در معرض بیماری‌های دهان و دندان قرار دارند و سگ شیتزو هم از این قاعده مستثنی نیست. بنابر این لازم است بطور مرتب دندان‌هایش را با استفاده از یک مسواک نرم و خمیردندان مخصوص سگ مسواک بزنید

سگ شیتزو با کودکان و سایر حیوانات خانگی چه رفتاری دارد؟

 سگ شیتزو، یک سگ خانواده فوق العاده است. شیتزوها با سایر سگ‌ها و حیوانات خانگی به خوبی کنار می آیند و به لطف شخصیت آرام و مطیعی که دارند، دوست خوبی برای کودکان هستند. البته بهتر است به کودکان خود بیاموزید که نشسته با شیتزوی شما بازی کنند، زیرا اندازه کوچک شیتزو او را در معرض آسیب‌ها و  خطرات زیادی قرار می‌دهد. همچنین به کودکان خود بیاموزید که انگشتان‌شان را از چشم‌های برآمده و درشت شیتزو دور نگهدارند تا چشم‌ها آسیبی نبینند.